پایه اول

آموزش و پرورش داراي دوره هاي آموزشي مختلفي است و مهمترين ، حساس ترين و اساسي ترين دوران آموزشي ، دوره ي آموزش ابتدايي است .

آموزش و پرورش ابتدايي به طور كامل شامل دانستنيهاي مقدماتي براي ورود به زندگي اجتماعي بوده و تعليمات ابتدايي عبارت از تعليم نكات مقدماتي موضوعات مختلف در تعليم و تربيت است .

بي شك پايه ي اول ابتدايي در آموزش دوره ي ابتدايي از بالاترين حساسيت و اهميت برخوردار است ، چرا كه اساس و شالوده ي شخصيت فكري و اجتماعي فرد در آن بنيان نهاده مي شود . اكنون كودكان در سنين شش سالگي پاي به دبستان مي گذارند و خواندن و نوشتن رسمي را آغاز مي كنند ، با توجه به خصوصيات و ويژگي هاي كودكان در اين سنين ، تدريس در كلاس اول ابتدايي ويژگي هاي خاصي را مي طلبد تا آموزگار بتواند كودكان را به درس و تحصيل علاقه مند سازد و به سوالات كنجكاوانه ي آنان پاسخي مطلوب دهد و استعدادهاي بالقوه آنان را به بالفعل تبديل سازد .

حضرت علي (ع)در اين مورد مي فرمايد : آموزش به كودك ، چون نقش بر سنگ نهادن است . لذا يك معلم كلاس اول ابتدايي ، بايد در درجه ي نخست به خصوصيات كودكان 6 يا 7 ساله كاملاً واقف باشد تا بتواند بر اساس آن روش هاي تدريس خود را تنظيم و مطالب را با توجه به اهداف كلي تعليم و تربيت براي كودكان تفهيم كند .