آسیب‌های ناشی از اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای خشن

بازی اغلب فعالیتی با هدف سرگرمی و لذت بردن است که بر چند نکته شامل اختیاری یا داوطلبانه بودن، محدودیت‌های زمانی و مکانی، قواعد بازی، هدفمند بودن، احساس تنش و لذت، آگاهی از تفاوت با زندگی معمولی تأکید دارد. بازی‌های رایانه‌ای ویژگی‌هایی دارند که آن‌ها را از منظر بازیکنان جالب می‌سازد.

مهم‌ترین ویژگی بازی‌های رایانه‌ای، عبارت از تعاملی بودن، داستانی بودن، قابلیت راهبری دیگری، بیرونی‌سازی خود وکسب تجربه‌های جدید می‌باشد.

یکی از عواملی که سبب خشونت کودکان در بازی‌های رایانه‌ای می‌شود، وجود عنصر رقابت است. این رقابت و پرخاش‌گری در بازی‌های مختلف با توجه به سرعت و قابلیت‌های مختلف بازی، متفاوت است. پرداختن زیاد به بازی‌های رایانه‌ای باعث کاهش فعالیت جسمانی و نیز سلامت جسمانی و روانی افراد می‌شود.

ویژگی بازی‌های اکشن و جنگجویی، خشونت زیاد و استفاده از سلاح سرد و برای کشتن شخصیت حریف است. در این نوع از بازی‌ها، از حیوانات انسان‌نما یا ربات‌ها استفاده می‌شود و کاربر برای رسیدن به هدف از حرکاتی همچون دویدن، پریدن، بالا رفتن یا خزیدن استفاده می‌کند.

گرایش بیش از حد به بازی‌های اینترنتی، موجب بروز مشکلاتی نظیر کاهش سلامت روان، کاهش روابط اجتماعی، غفلت از انجام وظایف و فعالیت‌ها نسبت به امور خانوادگی و تحصیلی، اضطراب و علایم ترس در کودکان می‌شود. بیشترین تأثیر بازی‌های رایانه‌ای در بروز رفتارهای پرخاش‌گرانه  متمرکز است. باز ی‌های رایانه‌ای، با هیجانات شدید همراه هستند و برجسته‌ترین مؤلفه‌ی هیجانی آن‌ها پرخاش‌گری، خصومت و خشم است.

تأثیر بازی‌های رایانه‌ای بر بعد جسمانی بیشتر مربوط به بیماری‌های ماهیچه‌ای اسکلتی است که موجب افزایش یا کاهش سوخت‌وساز بدن و تغییرات معنی‌دار تعداد سلول‌های ایمنی خون می‌شود. همچنین باعث افزایش معنی‌دار ضربان قلب و فشار خون، تعداد تنفس و درجه حرارت بدن می‌شود. سایر آسیب‌ها ناشی از انجام دادن بازی‌ها به مدت طولانی نمایان می‌شود شامل سندروم لرزش دست‌ها و بازوها است. آسیب و خستگی چشم و چاقی نیز ناشی از ماهیت بدون تحرک این بازی‌ها می‌باشد.

راه‌حل‌ها

1- ابتدا تصمیم بگیرید که به نظر شما مدت فعالیت برای این نوع بازی‌ها چقدر است. برای بقیه اوقات بیکاری فرزندتان، فهرستی از فعالیت‌های جایگزین را تهیه کنید.

2- اگر فرزندتان در ساعت خاصی به بازی‌های رایانه‌ای می‌پردازد، مثلاً پس از شام فعالیت‌هایی را برای آن زمان برنامه‌ریزی کنید.

3- از علاقه‌ی فرزندتان به رایانه استفاده کنید و آن را به‌عنوان ابزاری آموزشی به کار برید. برنامه‌های خلاقانه، جالب و آموزنده را جایگزین بازی‌های بدون فکر یا خشن ویدئویی کنید.